من برای سالها می نویسم ...

این روزهای بهاری و بارون زیبای بهاری من رو که همیشه عاشق خوندن شعرهای سهراب بودم و در دوران بی دغدغه نوجوانی به تقلید از سهراب چیزهایی مینوشتم بر آن داشت که لذت خوندن شعرهاش رو با تمام وجودم با تکه ایی از وجودم تقسیم کنم  ولی این بار جور دیگه ، اینبار با دیدن عکسهای زیبای تو .

و من برات به یادگار میزارم

برای سالها می نویسم سالها بعد که چشمان تو عاشق می شوند افسوس  پایان قصه مادر بزرگ درست بود که یکی بود و یکی نبود

هر کجا هستم باشم

آسمان مال من است

پنجره ، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است

زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست

زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم